Lekarze, których pyta się o objawy choroby Hashimoto nie raz nie ukrywają pewnego zmieszania, wielu pacjentów myli bowiem same sygnały świadczące o chorobie z konsekwencjami niedoczynności tarczycy, którą choroba Hashimoto może wywoływać.

Warto pamiętać więc o tym, że sama w sobie choroba ta jest bezobjawowa, wielu pacjentów nie zdaje sobie więc sprawy z tego, że zmaga się z tym schorzeniem. Choroba Hashimoto zaliczana jest jednak do tych, które mają charakter postępowy, zazwyczaj więc jej diagnoza następuje wówczas, gdy u pacjenta pojawiają się coraz bardziej poważne problemy z tarczycą.

Wśród zjawisk, które mogą nas niepokoić wypada wspomnieć przede wszystkim o nieustannym uczuciu zmęczenia, przygnębieniu i rozdrażnieniu. Kobiety, a to właśnie one są najbardziej narażone za pojawienie się choroby Hashimoto, uskarżają się również na kłopoty z utrzymaniem wagi, suchość skóry, problem z zaparciami oraz wydłużanie się czasu trwania miesiączki. To właśnie te objawy najczęściej niepokoją panie, one też sprawiają, że kobiety decydują się na złożenie wizyty lekarzowi.

Na konsultacje ze specjalista decydują się również osoby odczuwające złą tolerancję organizmu na zimno oraz zmagające się z problemem podwyższonego cholesterolu, jak więc łatwo się domyślić – żaden z wymienionych tu objawów nie może zostać uznany za charakterystyczny jedynie dla tego schorzenia. Bywa, że lekarz może zdiagnozować chorobę Hashimoto również na podstawie obserwacji chorego, pewne znaki, które są dla niego dość czytelne, są bowiem konsekwentnie ignorowane przez pacjenta. O zmianach, do jakich dochodzi w gruczole tarczycy może świadczyć wyczuwane przez lekarza wole, nawet, jeśli nie jest ono bolesne, alarmujące może być jednak również zbyt niskie stężenie hormonów tarczycy, które ujawnia się w wynikach badania krwi.

Lekarze uspakajają w tym miejscu zaniepokojonych pacjentów przypominając im, że błyskawiczne wykrycie choroby zazwyczaj nie ma wpływu na jej przebieg. Do pewnego momentu choroba Hashimoto jest obserwowana, a nie leczona, interwencja lekarza następuje więc dopiero wówczas, gdy zmiany w gruczole tarczowym postępują i stają się coraz bardziej uciążliwe.